De storm rond Alberto Stegeman is nog lang niet gaan liggen. Met een explosieve uitspraak over een vermeend pedofiele BN’er zette de presentator onlangs heel medialand op scherp. Maar waar sommigen hem zien als klokkenluider, ziet Johan Derksen vooral een sensatiezoeker met een groot ego. In zijn podcast Groeten uit Grolloo spaart de voormalig Voetbal Inside-coryfee hem dan ook allerminst.
‘Dit is geen journalistiek, dit is aandachttrekkerij’
Voor Derksen is het duidelijk: wat Stegeman doet, heeft niets te maken met serieuze onderzoeksjournalistiek. “Die man denkt dat hij een kruising is tussen Peter R. de Vries en Sherlock Holmes, maar het is gewoon iemand die zijn boekverkoop wil opkrikken,” briest hij. “Een schop onder je kloten kun je krijgen. Dat hele verkleedfeestje van hem is gewoon clownesk.”
De kritiek komt nadat Stegeman in een radio-uitzending hintte op een bekende Nederlander die betrokken zou zijn bij een bijeenkomst van een organisatie die ‘hulp biedt aan pedofielen’. Namen noemde hij niet, maar de suggestie alleen al zette een lawine aan speculaties in gang. Volgens geruchten heeft de betrokkene inmiddels juridische stappen ondernomen om verdere onthulling te voorkomen.
Derksen: ‘Hij speelt een rol en denkt dat hij de wereld redt’
In zijn podcast neemt Derksen geen blad voor de mond. “Hij denkt dat hij iets maatschappelijks bijdraagt, maar wat hij doet is chaos creëren. En ondertussen gaan we allemaal lekker mee in het circus.” Volgens Derksen vermengt Stegeman suggestie met schijnbewijs en gebruikt hij het leed van anderen als entertainment. “Hij heeft zich zó diep ingegraven in zijn eigen heldenverhaal, dat hij de werkelijkheid uit het oog verloren is.”
Derksen stoort zich ook aan de zenders die dit soort formats blijven faciliteren. “Er is een publiek voor, dus wordt het gemaakt. Maar we zouden beter moeten weten. Dit is geen journalistiek – dit is ordinaire sensatie. We spelen met mensenlevens voor kijkcijfers.”
Stilte, spanning en speculatie
Tot nu toe heeft Stegeman zich niet verder uitgelaten over de zaak. Zijn opmerking heeft echter wel effect gehad: niet alleen liggen er juridische dreigementen op tafel, ook onder collega’s groeit het ongemak. De balans tussen maatschappelijk belang en mediahype lijkt opnieuw zoek.
De centrale vraag blijft: als je zo’n zware beschuldiging de wereld in slingert, moet je dan niet ook meteen met bewijzen komen? Derksen denkt van wel. “Als je het weet, zeg het. Zo niet, hou dan je mond. Nu zet je iedereen in een kwaad daglicht en geef je roddel de vrije loop.”
Wat volgt?
Of Stegeman de vermeende BN’er daadwerkelijk zal ontmaskeren, is onduidelijk. De publieke druk stijgt, net als het aantal geruchten. In de tussentijd laait de discussie over media-ethiek verder op. Wat is het doel van onthullen? En wie bepaalt wanneer iets maatschappelijk relevant is – of gewoon een verkapte marketingtruc?
Johan Derksen heeft zijn oordeel in elk geval al klaar: “Dit is geen heldendom. Dit is misplaatste dramatiek in een maatpak. En we trappen er allemaal in.”
Geef een reactie