De aanvoerdersband om zijn arm blijkt voor Devyne Rensch voorlopig niet meer dan een accessoire. Journalist Valentijn Driessen spaart de verdediger van Jong Oranje niet en zet stevige vraagtekens bij zijn rol én prestaties op het EK Onder 21.
Geen leider, geen uitstraling
Rensch is op papier de leider van het team van Michael Reiziger, maar volgens Driessen ontbreekt het de rechtsback aan elke vorm van uitstraling of autoriteit. “De speler van AS Roma heeft weliswaar de aanvoerdersband gekregen, maar straalt niets uit en blaast anoniem, zonder veel energie, z’n partijtjes mee,” schrijft hij in zijn column.
Die woorden zijn geen milde observatie, maar een frontale aanval op de houding van de Jong Oranje-kapitein. Voor Driessen is duidelijk: Rensch loopt erbij alsof het hem allemaal weinig doet.
Geen concurrentie, geen scherpte
Het verwijt beperkt zich niet tot Rensch zelf. Driessen legt ook de vinger bij bondscoach Reiziger, die ervoor koos om Givairo Read niet mee te nemen naar het EK Onder 21. De Feyenoorder werd voor het toernooi gedegradeerd naar Oranje Onder 19, puur omdat er geen strijd mocht ontstaan om de plek van Rensch.
“Onbegrijpelijk,” noemt Driessen dat besluit. Hij wijst erop dat Read inmiddels Champions League-minuten op zijn naam heeft staan en op het hoogste niveau weerstand gewend is. “Met twee vingers in de neus speelt hij dat jeugdtoernooi,” stelt hij droog.
Gevolgen voelbaar in halve finale
De ironie wil dat Rensch door een schorsing de halve finale van het EK mist — na zijn tweede gele kaart in de kwartfinale tegen Portugal. Juist op dat cruciale moment zou Read als ervaren alternatief een uitkomst zijn geweest, maar zijn EK vindt plaats op een heel ander veld, met een ander team, een paar leeftijdscategorieën lager.
“Read zou hem op scherp hebben gezet en in de halve finale een goed alternatief zijn geweest,” besluit Driessen.
Een gemiste kans op alle fronten
De kritiek legt een pijnlijk probleem bloot: Jong Oranje mist leiderschap en concurrentie op een positie waar dat cruciaal is. Rensch werd tot kapitein gebombardeerd zonder zich die rol zichtbaar eigen te maken, en de beslissing om geen concurrent mee te nemen lijkt een dure misrekening.
In een toernooi waar details het verschil maken, is de optelsom hard: een kleurloze aanvoerder, een geschorste basispion, en een achtergehouden talent dat elders zijn minuten maakt.
Of Oranje dat nog kan rechttrekken tegen Engeland, moet blijken. Eén ding is zeker: het gebrek aan pit en profiel op de rechtsbackpositie zal niet opnieuw stilletjes passeren.
Geef een reactie