Het Nederlands elftal rekende dinsdagavond genadeloos af met Malta: 8-0. Een score die niets te wensen overliet, zou je zeggen. Toch viel er voor Valentijn Driessen, journalist van De Telegraaf, nog iets op aan te merken. In zijn column prijst hij de instelling van Oranje, maar plaatst hij ook een kritische noot bij de keuzes van Ronald Koeman.
Volle overgave tot het laatste fluitsignaal
Wat opvalt: de spelers hielden de voet stevig op het gaspedaal, zelfs bij een ruime voorsprong. Geen gemakzucht, geen nonchalance. Van Dijk coachte door, Dumfries en Van de Ven denderden over de flanken alsof er nog een prijs op het spel stond. Driessen roemt de collectieve discipline: “Zelfs bij balverlies hield niemand zijn benen stil om Mark Flekken een tweede clean sheet te gunnen.”
Ook Koeman wordt niet vergeten. Volgens Driessen straalt de wedstrijdinstelling van Oranje respect uit voor zijn leiderschap. “Het lijkt vanzelfsprekend, maar in zo’n futloze kwalificatiepot zie je toch wie er voor hun bondscoach door het vuur willen gaan.” Daarbij wijst hij op de goede band tussen Koeman en Van Dijk. “Zijn belangrijkste speler,” noemde de bondscoach zijn aanvoerder eerder al.
Koeman krijgt lof én een veeg uit de pan
Maar waar lof klinkt, is bij Driessen de kritiek nooit ver weg. En die zit ‘m in het feit dat Koeman vasthoudt aan vertrouwde namen — ook als de omstandigheden zich perfect lenen voor iets anders. “De zwakste tegenstander van de groep was hét moment geweest om Eredivisie-uitblinkers Sem Steijn en Mexx Meerdink te laten ruiken aan Oranje,” schrijft Driessen. “Ook keeper Nick Olij had een debuut verdiend, maar kreeg niets.”
Driessen noemt het “halsstarrig conservatisme”. Een houding die Koeman volgens hem gerust eens mag loslaten. De suggestie is helder: juist in dit soort wedstrijden hoort er ruimte te zijn voor experiment en beloning van jong talent.
Memphis bewijst Koeman dan weer gelijk
Toch werkt die behoudende aanpak Koeman ook in de kaart, merkt Driessen op. Neem Memphis Depay, die tegen Malta zijn doelpuntentotaal opschroefde en zich naast Robin van Persie nestelde op de topscorerslijst van Oranje. Een duidelijke bevestiging van het vertrouwen dat Koeman in hem blijft stellen, ook na een periode met kritiek.
Conclusie: tussen resultaat en risico
Een 8-0 overwinning met volledige inzet is zeldzaam in wedstrijden waar vaak op halve kracht wordt gespeeld. Koeman heeft zijn ploeg op scherp gekregen, en dat verdient waardering. Maar de kritiek dat jonge spelers bij dit soort duels geen kans krijgen, blijft terecht — zeker in een selectieproces dat al jarenlang worstelt met vernieuwing.
Het Oranje van Koeman staat stevig, maar lijkt soms te stijf in de knieën als het tijd is om te vernieuwen. En dat wringt, zelfs na acht doelpunten verschil.
Geef een reactie