Voorafgaand aan het EK Onder-21 leek Michael Reiziger vooral een coach op zoek naar krediet. Zijn keuzes werden openlijk betwijfeld, zijn selectiebeleid lag onder vuur en op sociale media werd zijn positie stevig ter discussie gesteld. Maar een paar weken en een handvol wedstrijden verder klinkt er plots een compleet ander geluid.
Kritiek op de keukentafel van Oranje
Bij de bekendmaking van zijn selectie kon Reiziger rekenen op stevige tegenwind. Spelers als Mexx Meerdink, Luciano Valente en Wouter Goes werden in eerste instantie gepasseerd, wat leidde tot opgetrokken wenkbrauwen in voetbalminnend Nederland. Vooral het ontbreken van Meerdink, die het seizoen in topvorm afsloot, werd hem niet in dank afgenomen. Valente en Goes kwamen er alsnog bij, maar het vertrouwen in de bondscoach kreeg een knauw.
Valse start, voorspelbare kritiek
De groepsfase begon verre van overtuigend. Een gelijkspel tegen Jong Finland (2-2) en een verliespartij tegen Jong Denemarken (1-2) deden de roep om zijn vertrek weer aanzwellen. In het Nederlandse voetbal is het geheugen kort en het oordeel snel. “Reiziger moet weg” was opnieuw een trending sentiment, versterkt door matig spel en onbegrijpelijke keuzes langs de zijlijn.
Een onverwachte wederopstanding
En toen gebeurde het. Jong Oranje won van Jong Oekraïne en plaatste zich toch voor de kwartfinales. Daar wachtte Jong Portugal, een van de toernooifavorieten. In een duel waarin Nederland met tien man verder moest, viel de beslissing na een veelbesproken wissel: Ernest Poku kwam in het veld – en maakte het verschil. Reizigers wisselbeleid werd ineens niet meer als wankel, maar als briljant bestempeld.
Lof vanuit binnen- en buitenland
Waar eerder de roep om zijn ontslag klonk, wordt Reiziger nu omarmd als de man met de gouden hand. Op sociale media en voetbalfora regent het complimenten. Van “tactisch genie” tot “verlosser van Jong Oranje”: de superlatieven zijn plots niet van de lucht. Zelfs buitenlandse media spreken van een indrukwekkende comeback, zowel van het team als van zijn coach.
Het verschil tussen verguizing en verering
Michael Reiziger weet nu als geen ander hoe wispelturig het voetbalpubliek is. Hij was de gebeten hond, nu is hij de architect van een mogelijke EK-stunt. Of Jong Oranje nog verder komt, is onzeker. Maar dat Reiziger het tij gekeerd heeft, staat vast. In een paar dagen veranderde hij van mikpunt tot meesterbrein. Het enige wat ervoor nodig was: een doelpunt, een slimme wissel, en een portie geduld.
Het spel is nog niet uitgespeeld, maar voorlopig is het Reiziger die lacht. En dat doet hij terecht.
Poku on off the bench was the best decision Reiziger has made in this tournament.
His pace is frightening and he showed massive composure to score.
— Michael Bell (@MichaelJBell09) June 21, 2025
Eerlijk is eerlijk, waanzinnig goed neergezet door Reiziger na de rode kaart en echt een wereld prestatie als jong oranje dit haalt! #porned
— Freek van der velden (@Freekvdv) June 21, 2025
Geef een reactie