Grote zorgen om zoontje Wesley Sneijder en Yolanthe: “Bijna eng”

De nieuwe Netflix-docuserie rond Yolanthe Cabau heeft voor de nodige ophef gezorgd. Niet vanwege spectaculaire onthullingen over haar Hollywood-carrière, maar door de bijzondere band die ze in beeld brengt met haar zoon Xess Xava. De negenjarige jongen is vrijwel onafscheidelijk van zijn moeder, en dat roept bij sommigen vragen op. Onder meer verslaggever Jordi Versteegden uitte zijn zorgen in de podcast Strikt Privé van De Telegraaf.

Yolanthe’s Amerika-droom blijft vaag

In de serie vertelt Yolanthe openhartig over haar imago en de vooroordelen waarmee ze zegt te kampen. Ze wil laten zien wie ze “echt is”. Versteegden kijkt met opgetrokken wenkbrauwen: “Ze is naar L.A. verhuisd om het te maken als actrice, maar we hebben haar nog nooit in een grote Hollywood-productie gezien. Dat voelt vreemd.”

Moeder en zoon: aandoenlijk of ongezond nauw?

Wat de verslaggever vooral opviel, is de intensieve relatie tussen Yolanthe en Xess Xava, haar zoon met Wesley Sneijder. “Ze zijn de hele dag samen. Het is best aandoenlijk, maar ik vind het ook een beetje eng,” aldus Versteegden. Hij wijst erop dat er in de serie geen vriendjes van de jongen in beeld komen en dat hij nauwelijks buiten de kring van zijn moeder lijkt te bewegen.

Vader alleen bij uitzondering in beeld

Volgens Versteegden wordt er ook nauwelijks getoond dat Xess Xava tijd met zijn vader doorbrengt, behalve als Yolanthe aan het werk is. “Dan mag hij even naar Wesley in Nederland. Voor de rest zie je vooral een moeder-zoon-eenheid. Dat is opvallend.”

Kritiek met een randje bezorgdheid

Hoewel het onderwerp gevoelig ligt, is het voor Versteegden duidelijk dat hij zijn zorgen uit vanuit bezorgdheid. “Het is heel aandoenlijk, maar ook een beetje raar. Als kijker vraag je je af of het voor het kind wel gezond is om zo intens met alleen zijn moeder op te groeien.”

De docuserie werpt onbedoeld dus niet alleen een blik op Yolanthe’s leven in Los Angeles, maar ook op haar gezinsdynamiek. En dat levert reacties op die verder gaan dan alleen bewondering voor haar uiterlijk of lifestyle. Het roept vragen op over ruimte, balans en de rol van een kind in een volwassen verhaal.