Arnold Bruggink, tot voor kort technisch directeur van FC Twente, verliet de club met het argument dat zijn functie te zwaar werd. Maar begrip krijgt hij daar allerminst voor van Johan Derksen. In zijn podcast ‘Groeten uit Grolloo’ spaart de analist hem niet.
Volgens Derksen is Bruggink een exponent van het ‘moderne voetbaldenken’, waarin termen als ‘proces’, ‘data-analyse’ en ‘voetbalstrategie’ belangrijker lijken dan het spelletje zelf. “Al dat gedoe over tactiek, structuren en video’s… daar schiet niemand iets mee op,” sneert Derksen. “Hij is zelf het slachtoffer geworden van die onzin.”
Moe van de baan of moe van het systeem?
Bruggink gaf zelf aan dat de intensiteit van de job hem fysiek te veel werd. Het verlies van zijn moeder aan alvleesklierkanker en het continue ‘aanstaan’ als eindverantwoordelijke bij een topclub bleken een giftige cocktail. “De functie was 24/7, en dat begon op te breken,” zei hij daarover. “Het was mentaal én lichamelijk gewoon te zwaar.”
Toch klinkt niet iedereen meelevend. Derksen betwijfelt of het vertrek werkelijk draait om fysieke klachten. “Er zijn zat mensen met zwaardere banen. Het lijkt erop dat hij het gewoon niet aankon.”
Twente-fans verdeeld: falen of fatsoen?
Onder Twente-supporters klinken gemengde geluiden. Enerzijds is er begrip voor Brugginks persoonlijke situatie. Anderzijds leeft de kritiek dat zijn beleid als technisch directeur tegenviel. Te weinig creativiteit op het veld, te weinig kwaliteit op de bank.
En hoewel Bruggink wel degelijk successen boekte – Europees voetbal, een aantal lucratieve transfers – blijft het gevoel hangen dat er méér in had gezeten. “Hij had de kans om Twente echt naar een hoger plan te tillen, maar bleef hangen in degelijkheid,” stelt een kritische fan op X.
Streuer terug op het nest
In de bestuurskamer is inmiddels het bekende gezicht van Jan Streuer teruggekeerd. De ervaren beleidsbepaler neemt voorlopig de honneurs waar, bijgestaan door Rob Boudrie (ontwikkeling) en Tim Gilissen (strategie). Daarmee keert Twente terug naar de vertrouwde formule die de club eerder al stabiliteit bracht.
De vraag blijft of dat genoeg is om opnieuw Europees voetbal af te dwingen, zeker nu andere clubs fors investeren.
Achter elk pak zit een mens – maar hoe ver reikt dat excuus?
Brugginks aftocht raakt een gevoelige snaar in het moderne profvoetbal. Werkdruk, mentale belasting en de grens tussen privé en werk worden steeds vaker onderwerp van gesprek. Maar tegelijk blijft er weinig ruimte voor zwakte in een wereld die draait op prestaties en resultaat.
En dat is precies waar Derksen zijn vinger legt. “Het is allemaal leuk en aardig, maar als je de top niet aankan, moet je misschien gewoon wat anders gaan doen. Het voetbal is geen therapiegroep.”
Toch is het goed om te beseffen dat elke beleidskeuze ook een persoonlijke kant heeft. Brugginks vertrek herinnert eraan dat achter elk beleidsplan en elke persconferentie een mens schuilt. Maar of dat genoeg is om de critici stil te krijgen? Dat lijkt uitgesloten.
Geef een reactie