Mohamed Ihattaren, ooit geprezen als hét toptalent van zijn generatie, is stilaan op weg terug. Niet naar Juventus, Ajax of PSV – maar via het bescheiden RKC Waalwijk. Een plek ver weg van de grote spotlights, waar hij precies de anonimiteit vond die hij nodig had. En het lijkt zijn redding te worden.
De 22-jarige middenvelder werd in september 2024 vastgelegd door RKC. Een contract voor één jaar, met optie op een tweede, maar vooral: een laatste kans. “Hij was niet fit, niet scherp en vooral: niet stabiel,” vertelt een betrokkene binnen de club. Toch zagen ze in Waalwijk iets wat anderen allang hadden afgeschreven.
Van belofte naar verdwijnpunt
Het verhaal van Ihattaren leest als een Griekse tragedie. Op zijn zestiende maakte hij zijn debuut voor PSV, nog geen jaar later was hij basisspeler. Zijn techniek, overzicht en bravoure op het veld maakten hem geliefd – en tegelijkertijd verguisd zodra het misging. Na het overlijden van zijn vader in 2019 raakte de jonge speler uit balans. De klad kwam erin, privé en op het veld.
Zijn veelbesproken overstap naar Juventus werd een farce: geen minuut gespeeld, snel doorgeschoven naar Sampdoria, Ajax, Slavia Praag en zelfs Samsunspor. Overal liep het op niets uit. Fitheid, discipline, begeleiding – het ontbrak steeds aan minstens één van de drie. Wat restte, was een voetballer zonder club, zonder vertrouwen, zonder ritme.
Tussen sportpsycholoog en spierpijn: bouwen in de luwte
RKC bood uitkomst, maar niet zonder voorwaarden. Ihattaren moest álles aanpakken. Onder begeleiding van psychiater Bram Bakker, oud-prof Ricardo Kishna en een diëtist werkte hij maandenlang aan zijn herstel. Zowel fysiek als mentaal. “Hij zat op 100 kilo, dat is nu 87. En zijn vetpercentage is gehalveerd,” aldus een staflid. Op het trainingsveld groeide zijn explosiviteit, maar vooral zijn plezier keerde terug.
De resultaten volgden. In het RKC-shirt noteerde hij drie doelpunten en twee assists. Belangrijker: hij bleef fit, bleef leren en bleef onder de radar. De club besloot zijn contract te verlengen tot medio 2026. Een logische stap voor een speler die eindelijk rust lijkt te hebben gevonden.
Heerenveen op het vinkentouw?
De geruchtenmachine draaide meteen op volle toeren toen Ihattaren vorige week werd gespot in Friesland. Een bezoekje aan SC Heerenveen? Of gewoon familiebezoek? Er is nog geen officiële bevestiging, maar de logica is er. Heerenveen staat bekend als een ideale tussenstop voor getalenteerde spelers die hun carrière willen herstarten. Denk aan Hakim Ziyech, Alen Halilović of Joey Veerman.
Voor Ihattaren zou het een stap omhoog zijn, maar ook opnieuw een test: kan hij de luwte van Waalwijk achter zich laten zonder terug te vallen?
Nog geen sprint naar de top
Vooralsnog ligt de focus bij RKC. “Ik ben nog lang niet klaar,” zei Ihattaren na zijn doelpunt tegen Heerenveen. De glimlach was oprecht, het lijf oogde scherp. Wat hij zelf vooral uitstraalde: rust. Niet de ongeduldige jongen die zich vergaloppeerde bij topclubs, maar een speler die langzaam weer leert vertrouwen op zijn instinct.
Een overstap naar een grotere club lijkt onvermijdelijk als hij deze lijn vasthoudt. Maar voor het eerst in jaren is het niet Ihattaren die het eist, maar zijn voeten die het stilletjes bewijzen.
Geef een reactie